We Francji obecnie organizowane są strajki związane z planowana reforma emerytalna, wiążącą się ze wydłużeniem wieku emerytalnego we Francji. Czy reforma emerytalna we Francji dotyczy pracowników których deleguje do Francji? Okazuje się, ze w wielu przypadkach tak – może.
Jakie są jednak uprawnienia emerytalne oddelegowanego pracownika?
Każdy pracownik wysłany przez pracodawcę za granicę na określony czas będzie uznawany za pracownika oddelegowanego. Nie należy go mylić z expatem, który nie ma takich samych praw i obowiązków. Status pracownika oddelegowanego nie wiąże się bowiem z utratą praw socjalnych. Oddelegowany pracownik w odpowiednim czasie pozostaje objęty systemem ubezpieczeń społecznych kraju przyjmującego (emerytura, bezrobocie, choroba itp.).
Zgodnie z przepisami dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/957 z 28 czerwca 2018 r. zmieniającej dyrektywę 96/71/WE dotyczącą delegowania pracowników w ramach świadczenia usług, po upływie 12 miesięcy delegowania (w uzasadnionych przypadkach po upływie 18 miesięcy), pracownikom delegowanym będą przysługiwały nie tylko minimalne warunki zatrudnienia przewidziane w dyrektywie, ale również wszelkie mające zastosowanie warunki zatrudnienia w państwie przyjmującym w tym prawa emerytalne. W praktyce pracownik delegowany zostanie więc zrównany z pracownikiem danego państwa przyjmującego. Przedsiębiorca będzie miał obowiązek, skompletowanie dokumentacji i ustalenie prawa do emerytury przez pracownika delegowanego, uiszczania składek emerytalnych według wytyczanych Państwa wysyłającego i przyjmującego. Według nowych przepisów co do zasady już po upływie 12 miesięcy zostanie on uznany w pełni za pracownika danego państwa.
Zatem w przypadku systemu emerytalnego okres przepracowany za granicą zostanie zatwierdzony w taki sam sposób jak okres pracy w państwie, z którego został wysłany przez pracodawcę.
Przykład: Polski pracownik wysłany do Francji przez polskiego pracodawcę – w przypadku emerytury będzie Pan/Pani nadal korzystał/a z systemu obowiązkowego tak jakby pracował/a Pan/Pani w Polsce.
JAKICH FORMALNOŚCI NALEŻY DOPEŁNIĆ, ABY UZYSKAĆ EMERYTURĘ DLA ODDELEGOWANEGO PRACOWNIKA?
Za formalności odpowiada wyłącznie pracodawca, który zobowiązuje się do opłacania wszystkich składek w Polsce i kraju przyjmującym, jeśli zachodzą takie potrzeby względem czasowości oddelegowania. Innymi słowy, oddelegowany pracownik nie ma żadnych formalności do wypełnienia. W zależności od miejsca docelowego oddelegowania zasady są różne.
W przypadku oddelegowania do kraju Unii Europejskiej lub do kraju, który podpisał z krajem wysyłającym pracownika, umowę o zabezpieczeniu społecznym, okres obowiązywania systemu jest określony w umowie. Należy zaznaczyć, że umowa jest porozumieniem zawartym między dwoma krajami, które reguluje różne sposoby odprowadzania składek i wypłacania świadczeń społecznych.
Należy zauważyć, że Europejski Obszar Gospodarczy (EOG) w niniejszym kontekście obejmuje dwadzieścia osiem krajów Unii Europejskiej, a także Islandia, Liechtenstein i Norwegia. W przypadku konieczności wyjazdu pracownika delegowanego do kraju spoza E.E., powinien on zapoznać się z dwustronnymi umowami o zabezpieczeniu społecznym zawartymi z danymi krajami.
Na oficjalnych stronach państwowych kraju w którym pracownik jest rezydentem, można znaleźć dostęp do umów zawartych z wybranymi krajami.
Należy pamiętać, że umowa dwustronna ma bezpośredni wpływ na inne okresy spędzone w pracy za granicą, więc kariera zawodowa spędzona w różnych krajach w UE i poza UE, ale z umową, może nie pozwolić na zatwierdzenie niektórych okresów.
Przykład: Prawo we Francji określa, ze pracownik oddelegowany poza E.E.A. (Europejski Obszar Gospodarczy) na okres krótszy niż sześć lat* zostanie utrzymany w systemie francuskim.
Po sześciu latach oddelegowania umowa o zabezpieczeniu społecznym może nie przewidywać dalszego członkostwa w systemie francuskim. Można wówczas przystąpić do dobrowolnego systemu ubezpieczeń dla pracowników expatow, CFE (Caisse des français de l’étranger). Należy pamiętać, że pracodawca może zdecydować się na ten system od początku oddelegowania.
* w przypadku oddelegowania do kraju, który nie zawarł z Francją umowy o zabezpieczeniu społecznym, okres obowiązywania systemu francuskiego wynosi maksymalnie trzy lata. Okres ten podlega jednokrotnemu przedłużeniu (czyli w sumie 6 lat). Po tym czasie oddelegowany pracownik nie będzie już objęty systemem, chyba że dobrowolnie wpłaci składki do Caisse des français expatriés dits de l’étranger (CFE).
