usługi

Delegowanie pracowników

– kluczowe informacje i obowiązki pracodawcy

Delegowanie pracowników za granicę to proces objęty szeregiem obowiązków administracyjnych i regulacji prawnych, które różnią się w zależności od kraju docelowego. Niezrozumienie podstawowych pojęć – takich jak różnica między delegowaniem a podróżą służbową – może skutkować poważnymi konsekwencjami finansowymi i prawnymi.

Delegowanie a podróż służbowa – nie myl tych pojęć!

Wielu pracodawców błędnie utożsamia podróż służbową z delegowaniem, co może prowadzić do poważnych naruszeń prawa.
🔹 Podróż służbowa to krótki, incydentalny wyjazd bez zmiany miejsca pracy,
🔹 Delegowanie to tymczasowe wykonywanie pracy za granicą z obowiązkiem stosowania się do lokalnych przepisów o wynagrodzeniu, czasie pracy czy bezpieczeństwie.

Podstawą prawną delegowania w Unii Europejskiej jest dyrektywa 96/71/WE oraz dyrektywa 2018/957/UE, wdrożone w Polsce ustawą o delegowaniu pracowników z 10 czerwca 2016 r. oraz Kodeksem pracy. W przypadku cudzoziemców zastosowanie ma także orzeczenie Van der Elst, które umożliwia tymczasową pracę obywatelom państw trzecich w UE, jeśli posiadają legalny pobyt i zatrudnienie w państwie wysyłającym.

delegowanie w europie

Mimo to każde państwo członkowskie stosuje własne przepisy w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia, zgłoszeń i obowiązków administracyjnych. Pracodawca delegujący pracowników za granicę musi znać te różnice i respektować lokalne regulacje.

Poniżej przedstawiamy kilka praktycznych informacji dotyczących delegowania pracowników do poszczególnych krajów.

 

Francja to jeden z najczęstszych kierunków delegowania. Pracodawca musi:

  • Zgłosić pracownika w systemie SIPSI przed rozpoczęciem pracy,

  • Wyznaczyć lokalnego reprezentanta,

  • Stosować stawki wynikające z układu zbiorowego,

  • Zapewnić kartę BTP, jeśli chodzi o sektor budowlany.

Francuskie służby kontrolne działają aktywnie i rygorystycznie – za brak zgłoszeń i dokumentacji grożą grzywny do 4000 € na pracownika.

Sprawdź nasz pełny poradnik dotyczący delegowania do Francji: tutaj.

 

W Niemczech obowiązują m.in.:

  • Zgłoszenie pracowników w systemie ZOLL,

  • Obowiązek zapewnienia płacy zgodnej z ustawą MiLoG,

  • Przestrzeganie przepisów o czasie pracy i odpoczynku,

  • Dokumentacja płacowa musi być dostępna na miejscu pracy.

W budownictwie stosuje się dodatkowo fundusze urlopowe (SOKA-BAU) i szczególne warunki wynagrodzeń branżowych.

Sprawdź nasz pełny poradnik dotyczący delegowanie pracowników do Niemiec tutaj.

Delegując pracowników do Belgii, trzeba:

  • Zarejestrować ich w systemie LIMOSA,

  • Zastosować odpowiedni układ zbiorowy pracy,

  • Ustanowić osobę kontaktową w przypadku dłuższych kontraktów.

Inspekcja pracy (Inspection Sociale) kontroluje nie tylko zgłoszenia, ale i warunki mieszkaniowe oraz zgodność wynagrodzeń z lokalnymi przepisami.

Sprawdź nasz pełny poradnik dotyczący delegowania do Belgii tutaj.

Holenderskie prawo nakłada następujące obowiązki:

  • Rejestracja w portalu Meldloket,

  • Zapewnienie zgodności z obowiązującymi układami zbiorowymi,

  • Dbanie o lokalne normy bezpieczeństwa i odzieży roboczej, szczególnie w sektorze budowlanym.

Brak zgłoszenia lub nieprzestrzeganie zasad może skutkować grzywnami oraz czasowym zakazem prowadzenia działalności.

Sprawdź nasz pełny poradnik dotyczący delegowania pracowników do Holandii tutaj.

Szwajcaria, choć poza UE, ma podpisane umowy umożliwiające świadczenie usług. Kluczowe wymagania:

  • Obowiązkowe zgłoszenie przez system Posted Workers (min. 8 dni przed rozpoczęciem prac),

  • Stosowanie regionalnych stawek wynagrodzenia i zasad czasu pracy,

  • Obowiązek posiadania odpowiednich dokumentów na miejscu pracy – w tym potwierdzenia kwalifikacji.

W niektórych kantonach występują dodatkowe przepisy sektorowe, np. dotyczące budownictwa.

Sprawdź nasz pełny poradnik dotyczący delegowania pracowników do Szwajcarii.

Delegując pracowników do Austrii, pracodawca musi wykazać się szczególną starannością – to jeden z najbardziej sformalizowanych krajów w Europie w zakresie kontroli delegowania.

Do obowiązków należą:

  • Obowiązkowe zgłoszenie przez platformę ZKO3 (najpóźniej na dzień przed rozpoczęciem pracy),

  • Przekazanie dokumentów potwierdzających wynagrodzenie i czas pracy (tzw. Lohnunterlagen) – muszą być dostępne na miejscu świadczenia usług,

  • Przestrzeganie układów zbiorowych (Kollektivverträge), nawet jeśli obowiązują wyższe stawki niż wynagrodzenie krajowe,

  • Zapewnienie odpowiednich warunków socjalnych (np. dodatki za rozłąkę, koszty zakwaterowania, diety).

Austria prowadzi intensywne kontrole – za naruszenia obowiązków zgłoszeniowych lub dokumentacyjnych grożą kary administracyjne nawet do 10 000 € za pracownika, a także możliwość zakazu dalszego świadczenia usług.

Sprawdź nasz pełny poradnik dotyczący delegowanie pracowników do Austrii.

Delegowanie pracowników do Włoch wiąże się z szeregiem obowiązków administracyjnych, które należy spełnić przed rozpoczęciem świadczenia pracy.

Wymagane kroki to:

  • Zgłoszenie delegowania do Ministero del Lavoro (Ministerstwo Pracy) za pomocą platformy “Posted Workers Notification” – najpóźniej na dzień przed rozpoczęciem pracy,

  • Wyznaczenie przedstawiciela (tzw. referente) odpowiedzialnego za kontakt z włoskimi organami kontrolnymi,

  • Zapewnienie wynagrodzenia zgodnego z lokalnym układem zbiorowym.

  • Przechowywanie dokumentacji dotyczącej umowy, wynagrodzenia, czasu pracy i A1 – dostępnej we Włoszech w razie kontroli przez inspektorat pracy (Ispettorato Nazionale del Lavoro).

W sektorach takich jak budownictwo, transport czy logistyka obowiązują dodatkowe wymogi, np. posiadanie dokumentów potwierdzających kwalifikacje zawodowe oraz zgodność z normami BHP.

Włoskie władze przykładają dużą wagę do zgodności warunków zatrudnienia z lokalnymi stawkami sektorowymi – ich zaniżenie może skutkować grzywnami, a także wstrzymaniem realizacji usługi.

Sprawdź nasz pełny poradnik dotyczący delegowanie pracowników do Włoch tutaj.

Zachęcamy do zapoznania się z naszym pełnym przewodnikiem po delegowaniu pracowników do takich krajów jak Francja, Niemcy, Belgia, Holandia, Włochy, Szwajcaria, Luksemburg i inne. 

 

delegowanie Europa

Cudzoziemcy spoza UE – zasada Van der Elst

Zgodnie z orzeczeniem Van der Elst, pracownicy z krajów trzecich (np. Ukraina, Białoruś), legalnie zatrudnieni w Polsce, mogą być tymczasowo delegowani do innych krajów UE bez konieczności uzyskiwania osobnych zezwoleń na pracę – pod warunkiem świadczenia usług transgranicznych.

W praktyce jednak wiele krajów weryfikuje status tych pracowników bardzo dokładnie, wymagając dodatkowych dokumentów (np. pozwolenia na pobyt długoterminowy w kraju wysyłającym).

Podsumowanie

Delegowanie to złożony proces wymagający znajomości przepisów zarówno unijnych, jak i lokalnych. W każdym kraju obowiązują inne wymogi dotyczące zgłoszeń, wynagrodzeń, dokumentacji i warunków pracy. Ich niedopełnienie może skutkować wysokimi karami i zakazem świadczenia usług.

Chcesz uniknąć błędów i działać w pełni legalnie zagranica? 

Skontaktuj sie z naszym biurem i skorzystaj z naszego wsparcia: +48 662845924, bi***@*******eu.com